• Dla rodziców

      • Powiatowa Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Białymstoku

        ul. Słonimska 15/1

        15-028 Białystok

        tel. (85) 741 62 35

        Pracownicy poradni pełnią dyżur od poniedziałku do piątku w godz. 9.00 – 13.00

         

        Na trudny czas - sposób na uspokojenie

         

        W czasie, gdy zamknięte są szkoły, a wielu rodziców pracuje w domach bez zewnętrznego, instytucjonalnego wsparcia dla swoich dzieci, kiedy przyszłość – jak nigdy dotąd – jest nieprzewidywalna i trudno jest nie wpaść w spiralę negatywnych myśli; obszary odpowiedzialności wydają się być bezkresne, wiele docierających informacji brzmi złowieszczo, a czas dla siebie wydaje się być terminem zarezerwowanym jedynie do przeszłości...

        WEŹ GŁĘBOKI ODDECH..................... ZRÓB TO UWAŻNIE..................... POCZUŁEŚ SIĘ TROCHĘ LEPIEJ?

        To jest czas próby, ale włączanie praktyki ćwiczenia uważności do rutyny codziennych działań może pomóc w wyciszeniu niepokoju i w budowaniu zdrowych umiejętności radzenia sobie.

        Poniżej znajdą Państwo kilka wskazówek pochodzących od klinicystów, a kierowanych bezpośrednio do Was i do Waszych rodzin.

         

        TO NIE MUSI BYĆ SKOMPLIKOWANE

        Po prostu bądź uważny. Daj sobie czas, aby skoncentrować się na chwili obecnej; świadomie i z troską skup uwagę na tym, gdzie teraz jesteś i jak się czujesz. Zatrzymaj się na tej jednej, konkretnej, danej chwili.

        Wydaje się to proste, ale wymaga pracy. Zwłaszcza teraz, kiedy to w sposób szczególny jesteśmy pod presją myśli o przyszłości."Praktykowanie uważności nie musi być skomplikowane" jak twierdzi dr Jill Emanuele, psycholog kliniczny z Child Mind Institute. Świadome wykonywanie prostych czynności może w tym pomóc.

        Oto kilka zalecanych, prostych ćwiczeń:

        • Napinanie mięśni. Zaczynając od dużego palca u nogi napnij mięsień i zaciśnij go mocno; policz do pięciu; rozluźnij go i zwróć uwagę, co zmieniło się w twoim ciele.

        Powtórz ćwiczenie – podążając ku górze, kolejno zatrzymując się na wyczuwanych mięśniach.

        • Oddychanie brzuszne. Połóż jedną rękę na żołądku a drugą na piersi. Weź powoli oddech, wypełniając nim żołądek i brzuch jak balon, po czym powoli wypuść powietrze.

        • Świadome i uważne jedzenie posiłku. Zwróć uwagę na zapach, smak i wygląd tego, co spożywasz. Skup się tylko na tym. Nie wykonuj w tym czasie żadnych innych czynności

        • Medytacja. Usiądź w rozluźnionej, wygodnej pozycji. Wybierz coś, na czym mógłbyś skupić uwagę , np. oddech. Kiedy Twój umysł zacznie błądzić, ponownie skoncentruj się na oddechu.

        • Puszczanie baniek. Zwróć uwagę na ich kształty, fakturę, kolory.

        • Kolorowanie. Pokoloruj coś, skup się na kolorach, wzorach.

        • Słuchanie muzyki. Skoncentruj uwagę na całej piosence lub skup się tylko na głosie lub wybranym instrumencie.

         

        WYBIERZ ODPOWIEDNI CZAS NA ĆWICZENIE UWAŻNOŚCI

        W chwili obecnej bardzo wiele czasu, który przynależał uprzednio do indywidualnych, rutynowych, codziennych działań, uległo zmianie. Pozostawanie w domu bez obecności innych osób czy wychodzenie do sklepu bywa możliwe w ograniczonym stopniu lub wcale. Oznacza to, że jest szczególnie ważne, aby wygospodarować dla siebie – w sposób świadomy i celowy – specjalną przestrzeń, gdzie można by ponownie "naładować akumulatory."Podjęcie decyzji o tym, że codziennie poświęcimy czas na praktykowanie uważności jest niezwykle ważne i niezbędne, aby móc tak naprawdę wystartować. Poranne ćwiczenie (np. wtedy, gdy inni domownicy jeszcze śpią) może być bardzo dobrym czasem na to, aby się dobrze ugruntować. Ćwiczenie o tej właśnie porze pomoże "nadać właściwy ton" na cały nadchodzący dzień. Pooddychaj głęboko, pomedytuj, pogimnastykuj się; rób cokolwiek potrafisz i co na ciebie działa, z zachowaniem uważności. Mindfulness nie musi być skomplikowane. Możesz spróbować bardziej uważnie jeść śniadanie lub wypijać filiżankę kawy. Po prostu siedząc zauważaj tę właśnie chwilę, w której jesteś. Na tym właśnie polega ćwiczenie uważności. Poświęcenie na to 5 minut zanim dzień się zacznie na dobre, jest szczególnie ważne właśnie teraz, w czasie, który nie przypomina tego, co było dotychczas naszym rutynowym działaniem i w związku z tym częściej zdarza nam się czuć niepewnie i nieswojo.

         

        OGRANICZ WIELOZADANIOWOŚĆ

        Obecnie wydaje nam się, że tylko robiąc 10 rzeczy naraz możemy mieć coś zrobione. Przykładowo – próbujemy składać pranie, przygotowywać obiad i jednocześnie obserwować swoje dziecko, które jest zajęte "zdalnymi lekcjami." Niemniej jednak ( jak wyjaśnia dr psychologii klinicznej Joanna Stern z Child Mind Institute),wielozadaniowość rzadko daje dobre efekty i w gruncie rzeczy tylko potęguje stress. "Wielozadaniowość to mit"(dr Stern). W miejsce tego sugeruje wyznaczanie sobie osiągalnych celów na każdy kolejny dzień i koncentrowanie się tylko na jednej rzeczy, a nie na wielu naraz, (proste przykłady: planujemy specjalny czas na rozmowy służbowe i prywatne, pozwalamy dzieciom na extra czas spędzany przy komputerze lub innych ekranach, podczas gdy przygotowujemy obiad ;prosimy starsze dzieci o pomoc przy składaniu prania, podczas gdy kończymy sprzątanie itd.)

         

         

        PRAKTYKUJ UWAŻNOŚĆ WRAZ Z RODZINĄ

        Mindfulness (praktykowanie uważności) to (jak wyjaśnia dr David Anderson, psycholog kliniczny z Child Mind Institute) "wszystko to, co pomaga komuś znaleźć chwilę, żeby trochę zwolnić tempo, pozostać "obecnym" i zebrać się w sobie. Przeznaczając czas, w którym umawiamy się na takie ćwiczenie wspólnie z całą rodziną, pomożemy wszystkim poczuć mniejszy niepokój .Może to być rodzinna sesja jogi lub wspólny, spokojny spacer w lesie czy parku, podczas którego świadomie skupiamy się na tym, jak odczuwamy powietrze, powiew wiatru, słyszymy śpiew ptaków, czujemy zapach kwiatów, drzew itp. Innym dobrym, prostym pomysłem dla rodziny jest zapytanie każdego jej członka (podczas jedzenia obiadu lub innego wspólnego posiłku) o jedną dobrą lub ciekawą rzecz, którą w ciągu bieżącego dnia zobaczył lub usłyszał.

        POGÓDŹ SIĘ Z NIEPEWNOŚCIĄ

        Sytuacja epidemii jest związania z poczuciem ekstremalnej niepewności. Nie wiemy, co się stanie, jak długo to potrwa i jak będzie wyglądał świat "PO". Jedno tylko wiemy: zamartwianie się myślą o tym ani trochę nie wpłynie na to, co będzie. Uczenie się tego, jak znosić niepewność stanowi dla nas samych niezwykle ważny obszar budowania zdrowych mechanizmów radzenia sobie. Co więcej – mogą później stać się dobrym, modelowym przykładem do naśladowania przez nasze dzieci.

        "W tak trudnej czasie, jaki przeżywamy w tej chwili obecnej bardzo łatwo jest naszym umysłom pozwolić na to, ażeby przyciągał do siebie przerażające wizje przyszłości", ostrzega dr Anderson. "Praktykowanie uważności pozwala nam powracać do teraźniejszości i trzymać z dala od psychicznego stania na krawędzi. Pamiętajmy o tym.


        Źródło: www.metis.pl/content/view/3471/105/

         

         

        Dziecko ze spectrum autyzmu -jak poradzić sobie w domu?

        https://drive.google.com/open?id=11_xkWtChmjjwbJblZhSx41J_OjKuHgo1 

        Jak poradzić sobie w kryzysie? 

        https://drive.google.com/open?id=1ukmx-yQIvnEqlZEt5Ii7eLNLgc7e9-Ql

        Jak pomóc dziecku zdać egzamin? 

        Uczniowie kończący szkołę podstawową podejdą do egzaminu ósmoklasisty, który stanie się podstawą w rekrutacji do szkół średnich. /Kliknij w tekst, aby otworzyć zasoby/

         

        Drodzy Rodzice! 

        Dyrektorzy oraz nauczyciele ze szkół i placówek do których uczęszczają Państwa dzieci, dokładają wszelkich starań, aby w różnych formach kontynuować nauczanie na odległość. W obecnej sytuacji Państwa rola – rodziców, którzy wspierają swoje dzieci w uczeniu się w domu – nabiera nowego znaczenia. 

        Zachęcamy do podjęcia współpracy i komunikowania się ze szkołą w zakresie organizacji zdalnego nauczania, jeżeli to możliwe również do udzielania pomocy nauczycielom i uczniom szkoły. 

        Przekazujemy kilka wskazówek, które mogą być pomocne w kształceniu na odległość. Narzędzia i aplikacje wykorzystywane do kontynuowania nauki na odległość, mogą także wspierać rozwijanie pasji oraz zainteresowań Państwa dzieci i na stałe stać się ważnym elementem ich kształcenia. 

        Rodzicu, 

        1. W obecnej sytuacji nauka w domu jest koniecznością. Trzeba jednak pamiętać, że ten szczególny czas powinien być przeznaczony nie tylko na naukę, ale także na rozwijanie pasji i zainteresowań dziecka oraz na odpoczynek i wzmacnianie relacji rodzinnych.

        2. Zaplanuj czas dziecka i podziel go na np. cztery grupy: 

        a. edukacja – będą to np.: indywidualna praca ucznia z materiałami przekazanymi czy wskazanymi przez nauczyciela i według jego wskazówek, zajęcia prowadzone przez nauczyciela on-line (w czasie rzeczywistym) oraz inne formy nauki ucznia (w tym wykonywanie prac domowych, ćwiczeń, lektura), 

        b. sport – w obecnej sytuacji to przede wszystkim wszelkiego rodzaju aktywności ruchowe możliwe do wykonania w warunkach domowych, w tym proste rozgrzewki/rozciągania, 

        c. dom – to obowiązki domowe, w których wypełnianie dziecko powinno być zaangażowane (sprzątanie, pomoc przy posiłkach), obowiązki, czasem najbardziej żmudne mogą być atrakcyjne, bo jest to czas spędzony wspólnie z rodziną, 

        d. rozrywka – to każda forma zabawy i odpoczynku, która minimalizuje poczucie braku kontaktu z rówieśnikami, okazja do podzielenia się z dziećmi swoimi pasjami, wspólne gry planszowe. 

        1. Nauka w domu, w sposób bardziej samodzielny, staje się rzeczywistością. Zachęcaj swoje dziecko do samodzielnej pracy.

        2. Pozostań w kontakcie z wychowawcą i nauczycielami. Udostępnij im swój numer telefonu, adres mailowy, korzystaj z dziennika elektronicznego, sprawdzaj stronę internetową szkoły. 

        3. Zgłaszaj szkole na bieżąco swoje spostrzeżenia i wnioski, w szczególności dotyczące przebiegu uczenia na odległość, np. trudności techniczne, zasoby i możliwości sprzętowe dostępne dla Twojego dziecka. 

        4. Pomóż dziecku, szczególnie w przypadku dzieci młodszych, zorganizować warunki do nauki w domu – kącik, pomieszczenie, dostęp do komputera, tablet itd. 

        5. Wspólnie z dzieckiem ustalcie godziny nauki, przeplatane odpoczynkiem (zabawa, sport, rozrywka) lub innymi aktywnościami, np. prace w domu na rzecz rodziny. 

        6. Zachęcaj dziecko do systematycznego uczenia się. Nagradzaj za pilność, systematyczność i samodzielną naukę. 

        7. Pomóż dziecku w pobieraniu materiałów, zrozumieniu poleceń. Motywuj do samodzielnego rozwiązania zadań, doradź, w jaki sposób ma przechowywać pobrane materiały i swoje rozwiązania. 

        8.  Jeżeli Twoje dziecko zdaje w tym roku egzamin ósmoklasisty, egzamin maturalny lub egzamin zawodowy, zachęć do skorzystania z materiałów publikowanych przez CKE, w tym z próbnych testów. 

        9.  Zwróć szczególną uwagę dziecka na bezpieczne korzystanie z internetu. Przydatne informacje dotyczące zasad bezpieczeństwa w sieci znajdziesz m.in. na stronie https://ose.gov.pl/pakietyedukacyjne

        10.  Nadzoruj działania dziecka w sieci i rozmawiaj z nim o podejmowanych przez nie aktywnościach.

        11.  Sprawdź komunikaty publikowane na stronach Ministerstwa Edukacji Narodowej i Ministerstwa Cyfryzacji, dotyczące planowania i realizacji nauki zdalnej: 

        https://www.gov.pl/web/edukacja/nauka-zdalna https://www.gov.pl/web/edukacja/lekcje-z-internetu https://www.gov.pl/web/cyfryzacja/nauczycielu-poprowadz-lekcje-online 

         

        Ponadto:

        1. Na stronie www.gov.pl/zdalnelekcje można znaleźć propozycje dla uczniów wszystkich klas szkoły podstawowej i ponadpodstawowej, zgodne z aktualną podstawą programową. To treści, które mogą być wykorzystane w trakcie zdalnego nauczania.

        2. Epodreczniki.pl – platforma do zdalnej nauki

         

        Źródło: www.gov.pl, 2020

         

        Mózg na tak, czyli jak dbać o równowagę psychiczną dziecka?

               Obecna sytuacja doświadcza nas całym wachlarzem emocji płynących ze zmian, z którymi przychodzi się mierzyć całej rodzinie. Rodzina to system - zmiana w jednym z jego elementów, wpływa na kolejne. Niczym kręgi na wodzie. Nic nie wygląda i nie funkcjonuje już w taki sam sposób, gdyż każdy kolejny tydzień przymusowej kwarantanny to kolaż wyzwań, zmagań i wszelkich nowości.

        Warto zauważyć, że zmianie podlega nie tylko rodzicielski, lecz również dziecięcy rozkład dnia. Jak zatem dbać o równowagę naszych dzieci, żeby codzienność (czy jest to nadmiar zadań do wykonania, czy niedobór bodźców i brak ruchu) nie pozbawił ich energii do działania i nie przytłoczył falą frustracji i zniechęcenia?

        Tak jak racjonalne żywienie wymaga przestrzegania zasad wynikających z piramidy żywieniowej, tak również dziecięcy mózg potrzebuje odpowiedniego podziału codziennych czynności, by zachować równowagę i móc się prawidłowo rozwijać. Warto pamiętać, że mózg dziecka podejmuje wysiłek nieustannie. I jak się okazuje pracuje równie intensywnie podczas zabawy, budowania więzi z bliskimi, jak i podczas nauki, czy koncentracji na logicznym zadaniu. W zależności od podejmowanej czynności, uaktywniają się inne, choć równie ważne, obszary mózgu.

        Wymienione poniżej czynności składają się na czynności niezbędne dla utrzymania zdrowia psychicznego, równowagi psychicznej i ogólnego psychofizycznego dobrostanu.

        1. Czas skupienia uwagi

        To moment, kiedy dzieci skupiają swoją uwagę na realizacji wyznaczonego celu. Dzięki podejmowaniu wyzwań, uczą się nowych rzeczy, a w ich mózgach powstają głębokie połączenia.

        2. Czas zabawy 

        Opiera się na spontanicznej dziecięcej zabawie, a także niczym nieskrępowanej kreatywności stymulującej tworzenie się nowych połączeń w mózgu. Poprzez zabawę i podążanie za impulsami, dzieci zaspokajają m.in. potrzebę regulacji emocjonalnej, nieskrępowanej ekspresji i tworzenia rzeczywistości „na swoich warunkach”, ponieważ potrzeba wpływania na otoczenie jest dla nich ważna.

        3. Czas kontaktu z innymi  

        Kiedy dzieci spędzają czas z osobami, które są dla nich istotne i znaczące aktywują się oraz wzmacniają te obwody w ich mózgach, które odpowiadają za budowanie i wzmacnianie relacji. Codzienna porcja przytulasów, grania w piłkę, czy wspólne czytanie pozwalają nasycić dziecięcą potrzebę bliskości, przynależności i bycia ważnym, które dają im siłę do podejmowania codziennych wyzwań.

        4. Czas aktywności fizycznej 

        Warto pamiętać, że kiedy dziecko ćwiczy swoje ciało, ćwiczy również swój mózg. Aktywność fizyczna bowiem pozwala rozładować napięcie nagromadzone w ciągu całego dnia oraz dotlenia cały organizm.

        5. Czas dla wnętrza, czas obecności

         To moment spokoju i wyciszenia w ciągu dnia, kiedy dziecko może skupić się na tym, co w nim „w środku gra”. To czas skupienia na emocjach, potrzebach, myślach czy obrazach, które okazały się w jakimś stopniu dla niego ważne. Taka psychowzroczność pozwala lepiej zintegrować mózg. Można to dostrzec np. kiedy towarzyszymy dzieciom podczas zasypiania. Dokonują one wtedy swoistego podsumowania i opowiadają co ich spotkało w ciągu dnia. Albo podczas swobodnej zabawy przedszkolaków w domu, kiedy poprzez zabawę (np. odgrywanie scenek) próbują one sobie “ułożyć” w głowie zdarzenia minionego dnia (nazwać i sprawdzić czy były one do dla nich miłe/niemiłe i dlaczego). Dla odmiany nastolatki mogą praktykować taką świadomą obecność np. leżąc bez żadnej aktywności na kanapie. Takie “błądzenie” myślami po tym, co ich spotkało danego dnia i zastanawianie się np. “W jakim kontekście było to dla mnie ważne?”, ”Dlaczego wywołało to we mnie takie emocje?””, zdecydowanie pogłębia ich samoświadomość.

        6. Czas odpoczynku 

        To moment, kiedy dzieci nie mają żadnego celu do zrealizowania, tylko mogą poświęcić się beztroskiemu „nicnierobieniu”. Przeznaczony jest na odpoczynek, który pomaga zregenerować mózg dziecka – dzieje się to wtedy, kiedy myśli mogą swobodnie wędrować bez celu.

        7. Czas snu

         Sen daje ukojenie i odpoczynek zarówno dla ciała jak i duszy, a także pozwala na utrwalenie tego wszystkiego, czego dzieci nauczyły się w ciągu dnia. To również bardzo ważny moment regeneracji po wydarzeniach, które były udziałem dziecka. O tym, jak ważny jest sen w procesie rozwoju, mówią najnowsze zalecenia m. in. American Academy of Sleep Medicine: dziecko w wieku 3-5 lat powinno przesypiać od 10 do 13 godzin na dobę (w tym drzemki), zaś w wieku od 6 do 12 lat od 9 do 12 godzin. Nastolatki w wieku od 13 do 18 lat na sen powinny przeznaczać od 8 do 10 godzin na dobę.

         

        Równowaga

        Ważne jest utrzymanie równowagi pomiędzy powyższymi „czasami”. Nadmierne poświęcanie czasu, np. na naukę, bez aktywności fizycznej i zaspokojenia potrzeby snu, może skutkować olbrzymim zmęczeniem i przeciążeniem, a w konsekwencji właśnie trudnościami w nauce (ponieważ zmęczony mózg nie może się efektywnie uczyć). Podobnie, kiedy nie starczy dziecku w ciągu dnia czasu na wgląd i refleksję, trudno o rozwój jego samoświadomości w obrębie potrzeb, emocji, tego, co lubi i czego nie lubi.

        Warto pamiętać, że proporcje “półmiska” mogą być różne, ponieważ różne są potrzeby dzieci na określonych etapach ich rozwoju. Nastolatek będzie potrzebował dużej ilości czasu na tworzenie więzi (np. z rówieśnikami), regenerującego snu, który wiąże się z jego intensywnym wzrostem fizycznym i czasu na odpoczynek, ponieważ jego ciało zmienia się pod wpływem hormonów. Z kolei dziecko w wieku wczesnoszkolnym będzie potrzebowało np. większej ilości czasu na zabawę i aktywność fizyczną, aby odreagować stres i napięcie związane z nową sytuacją w jakiej się znalazło. 

        Bibliografia:

        (1) Siegel, T. P. Bryson, “The YES brain. Mózg na TAK!”; Dr Siegel jest twórcą koncepcji “półmiska umysłowego” (Healthy Mind Platter)

        Źródło:
        www.dziecisawazne.pl

        Jak żyć w odosobnieniu i utrzymać zdrowie psychiczne

         

        Przymusowe odosobnienie, w gronie tych samych osób, przez dłuższy czas to wyzwanie dla naszej psychiki. To trudna sytuacja, bo człowiek – wbrew pozorom – nie jest stworzony do dłuższego lenistwa, czyli małej liczby bodźców. Oczywiście różnie na to reagujemy, bo mamy różne temperamenty. Są ludzie, którym łatwiej w tej sytuacji się odnaleźć, bo mają mniejsze zapotrzebowanie na stymulacje, lubią codzienne czynności, powtarzające się rytuały, lubią kiedy bodźców nie ma zbyt wiele. Musimy dostosować się do nakazów, bo to kluczowe w walce z epidemią, więc nawet dla ludzi o mniejszym zapotrzebowaniu na stymulacje siedzenie w domu może być z każdym dniem coraz trudniejsze. A to dlatego, że siły oddziaływujące w polu psychologicznym, dość ograniczonym, powodują, że czujemy się coraz bardziej napięci. O wiele trudniej mają ludzie, którzy potrzebują dużo więcej bodźców. Jeżeli ktoś żył na wysokiej adrenalinie, to trudniej mu funkcjonować w domowych warunkach, co nie oznacza, że to niemożliwe. Myślę, że wszyscy musimy w tej chwili popracować nad kreatywnością, która przyda się, kiedy ten czas pandemii się skończy.
        Co takiego można robić?
        Na przykład gruntownie posprzątać mieszkanie. Może efekt tych porządków będzie taki, że dojdziemy do wniosku: mam tego wszystkiego tyle, że podzielę się z kimś, kto jest w trudniejszej sytuacji. Można zrobić porządki w biblioteczce i przygotować do oddania książki, z których nie korzystamy. Także zrobić selekcję zawartości szuflad, teczek, piwnicy, garażu, co na pewno się przyda, bo okazuje się, że średnio godzinę dziennie czegoś szukamy: a to dokumentów, a to kluczy, młotka. Więc to fajny moment, żeby wszystko wokół poukładać.
        Porządki porządkami, ale toczy się codzienne życie: dzieci czegoś chcą, pracujemy zdalnie, wisimy na telefonie, trzeba ugotować obiad, zrobić zakupy. Mnóstwo powodów do frustracji, a sposobów, żeby je bezpiecznie odreagować brak?
        Dlatego bardzo ważne, żeby zadbać też o ruch, jakkolwiek paradoksalnie to brzmi w sytuacji bezruchu. Dobrze, że mimo zaostrzonych restrykcji możemy wyjść na spacer, jogging, rower. Sport, choćby w ograniczonej formie, ma kluczowe znaczenie dla zadbania o prawidłową odporność. Nawet w małym mieszkaniu można poćwiczyć, zorganizować mini siłownię. Badania pokazują, że bardzo korzystne są ćwiczenia wykorzystujące masę własnego ciała, jak pompki, deska itp.


        O czym jeszcze w tym czasie warto pamiętać?
        Żeby zadbać też o siebie, bo każdy potrzebuje przestrzeni. Czasem to trudne, ponieważ mamy małe mieszkanie i siłą rzeczy wisimy na sobie. Ale nawet wtedy warto pomyśleć o swoich potrzebach. Dobra relacja nie polega na tym, że ludzie się ze sobą zlewają, że czytają sobie nawzajem w myślach. Warto więc ustalić pewne reguły naszego funkcjonowania, strukturę dnia. Na przykład: wstajemy o tej i o tej, a nie kiedy się obudzimy, tak możemy zaczynać dzień w weekendy. Bo jak w pozostałe dni będziemy wstawać w południe, to wszystko nam się rozsypie i kłótnia gotowa. Ustalmy, o której jemy śniadanie, kto i kiedy przygotowuje posiłki, kto sprząta. Dobrze jest zaplanować, co gotujemy w poszczególne dni, bo to pomoże nam zrobić przemyślane zakupy.
        Dzień powinien mieć swoje ramy – po śniadaniu rodzice wykonują swoją pracę, dzieci lekcje, po obiedzie dajemy sobie godzinę – dwie na rozmowy, gry, potem znowu oddelegowujemy się do obowiązków, a wieczorem ćwiczymy, czytamy lub oglądamy filmy. Wygląda to jak życie robota, ale nie mamy wyjścia – żeby utrzymać samokontrolę musimy stać się takimi trochę robotami, czyli zaplanować działania i trzymać się tego planu. Na spontaniczność, romantyczność przyjdzie czas. Bo tego, czego najbardziej dzisiaj potrzebujmy to właśnie samokontroli.         To bardzo trudny czas dla wszystkich, ale możemy wykrzesać z niego coś dobrego i wyjść silniejsi.


        Źródło:
        www.zwierciadło.pl